به گزارش میراث آریا، احمدرضا احمدی ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان متولد شد. پدرش کارمند وزارت دارایی بود و ۵ فرزند داشت که احمدرضا کوچک‌ترین آن‌ها بود. جد پدری وی ثقةالاسلام کرمانی و جد مادری‌اش آقا شیخ محمود کرمانی است. سال اول دبستان را در مدرسه کاویانی کرمان گذراند و در سال ۱۳۲۶ با خانواده به تهران کوچ کرد. در دبستان ادب و صفوی تهران دوران ابتدایی را به پایان برد و دورهٔ دبیرستان را در دارالفنون تهران به پایان رساند. در سال ۱۳۴۵ دورهٔ خدمت سربازی را به عنوان سپاهی دانش در روستای ماهونک کرمان آموزگاری کرد.

احمدی در سال ۱۳۴۳ به همراه نادر ابراهیمی، اسماعیل نوری علاء، مهرداد صمدی، محمدعلی سپانلو، بهرام بیضایی، اکبر رادی، جعفر کوش‌آبادی، مریم جزایری و جمیله دبیری گروه «طرفه» را با هدف دفاع از هنر موج نو تأسیس کرد. انتشار دو شماره از مجلهٔ «طرفه» و تعدادی کتاب در زمینهٔ شعر و داستان از فعالیت‌های این گروه بود.

او در مهر ماه سال ۱۳۴۹ در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد. تا سال ۱۳۵۸ در سمت مدیر تولید موسیقی برای صفحه و نوار ماند و از سال ۱۳۵۸ تا زمان بازنشستگی یعنی سال ۱۳۷۳ در بخش انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به ویراستاری مشغول بود.

تدوین ردیف موسیقی ایرانی، آوازهای محمدرضا شجریان، شعرخوانی و ضبط صدای شاعران مهم (با آثاری از نیما یوشیج، احمد شاملو، نادر نادرپور، فروغ فرخزاد، یدالله رؤیایی، نصرت رحمانی و…) از جمله فعالیت‌های او در کانون بوده‌ است.

احمدرضا احمدی بنیان‌گذار سبک موج نو در دهه ۱۳۴۰، در شعر معاصر ایران است که در نیمهٔ دوم این دهه، موج نو تبدیل به یک حرکت مدرنیستی در فرهنگ ایرانی شد و در داستان، نمایشنامه، تئاتر، سینما و نقاشی تأثیر گذاشت.

آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایه‌ای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پی‌ریزی کند. از 20 سالگی به‌طور جدی به سرودن شعر پرداخت و نخستین مجموعه شعرش با عنوان «طرح» در سال ۱۳۴۰ منتشر شد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. او همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.

در سال ۱۳۸۵ احمدی به عنوان شاعر برگزیده، پنجمین دوره اهدای جایزه شعر بیژن جلالی انتخاب شد.

سومین جایزه شعر خبرنگاران در سال ۱۳۷۸ با مراسمی متفاوت و خصوصی در خانه احمدرضا احمدی برگزار شد و همان سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در مراسم بزرگداشت احمدرضا احمدی، تندیس مداد پرنده را به او اهدا کرد.

او همچنین در سال ۱۳۸۸ نامزد دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن شد.

او حدفاصل سال 1341 تا 1396 بیش از 50 کتاب شعر و از 1343 تا 1393  بیش از 40 کتاب شعر و قصه برای کودکان منتشر کرد.

رمان «از پنجرهٔ مسافرخانه» و دو کتاب «حکایت آشنایی من» (نثرهایی دربارهٔ فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، فیروز شیروانلو، مهدی اخوان ثالث، ابراهیم گلستان، مرتضی ممیز، مهدی خالدی، بیژن جلالی، آیدین آغداشلو، سهراب شهید ثالث، کیومرث صابری، مسعود کیمیایی و…) و «موهبات فراموشی»  در جمله  آثار این نوسنده است.

شعرخوانی در آلبوم موسیقی، دکلمه‌خوانی، کتاب صوتی، ویراستاری، ترجمعه شعر از دیگر فعالیت‌های ادبی اوست.

مجموعه‌های «صدای شاعر» (که معرفی شعر معاصر و شعر کلاسیک فارسی بود)، «زندگی و آثار موسیقیدانان ایران و جهان»، «آوازهای فولکلور ایران»، «ردیف موسیقی ایران»، «بازسازی تصنیف‌های کلاسیک موسیقی ایران» و «قصه برای کودکان» از جمله آثار تولیدی تحت سرپرستی او است.

دو فیلم مستند «وقت خوب مصائب» (۱۳۸۱) و «بانو مرا دریاب» (۱۳۸۹) به کارگردانی ناصر صفاریان درباره احمدرضا احمدی ساخته شده است و در ۲۸ آبان ۱۳۹۹، خیابان گیتی در محدوده بلوار نلسون ماندلا واقع در منطقه ۳ شهرداری تهران بنام احمدرضا احمدی تغییر نام یافت.

او همچنین گوینده گفتار متن فیلم «بانوی اردیبهشت» به کارگردانی رخشان بنی اعتماد (۱۳۷۶)، گوینده گفتار متن فیلم «نار و نی» به کارگردانی سعید ابراهیمی‌فر(۱۳۶۷)، نویسنده پویانمایی «ملک خورشید» به کارگردانی علی اکبر صادقی(۱۳۵۴)، دستیار کارگردان فیلم «پنجره» به کارگردانی جلال مقدم (۱۳۴۹) و ایفای نقش در فیلم «پستچی» به کارگردانی داریوش مهرجویی (۱۳۵۱) از جمله فعالیت‌های او در سینما محسوب می‌شود.

احمدرضا احمدی بعدازظهر امروز سه‌شنبه 20 تیرماه 1402 در سن 83 سالگی و در پی یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت.

انتهای پیام/

انتهای پیام/